Српски „калашњиков“ за обичните војници, американски „колт“ за специјалците
На домашен терен, но и далеку од Балканот во мировните мисии на Блискиот Исток, македонските војници вешто ракуваат со јуришните пушки и митралези, кои се од југословенско, германско, американско и од руско производство
Какви пушки користи АРМ
Снајпери, автоматски пушки, митралези и гранатни фрлачи се дел од широката палета оружје што се наоѓа во рацете на војниците на македонската армија.
Нашите специјални единици, но и обичната пешадија, во своите секојдневни работни обврски користат оружје, кое е од различно потекло и производство.
АРМ има на располагање оружје што беше наследено од ЈНА, но и набавено по распадот на заедничката држава.
На домашен терен, но и далеку од Балканот во мировните мисии на Блискиот Исток, македонските војници вешто ракуваат со јуришните пушки и митралези, кои се од југословенско, германско, американско и од руско производство.
Наследството од ЈНА е најмногубројно
Нашите војници во најголем број ги користат пушките од фамилијата „калашњиков“ од моделите „М70“, „М72“ и „М90“, кои се произведени во српската фабрика „Застава“, близу Крагуевац. Овие автоматски пушки се со различен калибар, но има и такви што ги задоволуваат стандардите на НАТО.
Токму овие верзии на „калашњиков“ досега, барем судејќи по тврдењата на армиските офицери, покажувале и сѐ уште покажуваат одлични резултати, но експертите на АРМ што го следат развојот на воената индустрија тврдат дека кога ќе дојде вистинското време, тие би требало да се заменат.
Гранатите за „калашњиковите“ се евтини бидејќи тие се без чаура, за разлика од конкурентните западноевропски оружја. Згора на тоа, голем плус е фактот дека нив ги произведува домашната наменска индустрија „Сувенир“ од Самоков.
Муницијата и резервните делови за овие пушки исто така се евтини бидејќи и тие, како и гранатите, во најголем дел тие се од домашно производство. Македонија располага и со добри квалификувани мајстори за поправка на овој вид оружје и поседува солидни армиски работилници, што донекаде ја оправдува причината зошто тие се нашироко застапени во АРМ.
Американското оружје за специјалците
За разлика од обичната војска, армиските специјални сили во најголем дел ја користат јуришната американска пушка „колт-М4А2“, која инаку е една од најдобрите во својата класа во светот.
Рамката и кундакот на пушката се изработени од висококвалитетни полимери, а цевката е ладнокована и хромирана, со што се зголемува прецизноста. Ефективниот дострел на пушката е 500 метри, а на горниот дел е монтирана т.н. пикатини-шина, на која може да се наместат повеќе видови оптички нишани. Составен дел од пушката е и потцевниот фрлач на гранати од 40 мм.
Првпат во употреба во американската армија е пуштена во 1997 година. Тешка е 2,8 килограми, што е точно на половина од тежината на рускиот „калашњиков“.
Новото македонско оружје користи калибар на муниција 5,56, кој е според НАТО-стандардите. Единствена лоша страна е високата цена на продажба, која десеткратно ја надминува онаа на рускиот ривал, кој чини 350 евра.
Снајпери
Кон крајот на педесеттите години од минатиот век е направен конкурс за изработка на полуавтоматска (самополнечка) снајперска пушка за советската армија. На конкурсот победи колектив на чело со конструкторот Евгениј Драгунов, а во 1963 година во армиското вооружување е воведена пушката што го добила името на нејзиниот конструктор (снајперска пушка „драгунов“) СВД.
Токму за оваа снајперска пушка, која во најголем број ја користат македонските војници, бил направен „снајперски“ куршум со зрно, кое има челично јадро, иако пушката може да користи цел спектар домашни куршуми 7.62х54Р.
Основната намена на снајперот се состои во зголемување на далечината на ефективниот оган на стрелачкото одделение преку границите на можностите на стандардните автомати, на растојание од дури 600-700 метри.
Во конструкцијата на СВД се користи истата автоматика како и кај автоматот „калашников“ или, пак, српските пушки „М70“, „М72“ и „М90“, но со изменет систем за користење на енергијата на гасовите.
Покрај основниот оптички нишан со фиксно насочување (4Х), на оваа пушка може да се постави и ноќен нишан. Различни модификации на снајперската пушка „драгунов“ и на нејзините локални верзии постојат на целата Земјина топка. Освен нашата земја, Русија и земјите од поранешниот СССР, со пушката „драгунов“ се вооружени снајперистите од Финска, Унгарија, Романија, Чешка, Словачка, Полска, Бугарија, Албанија, Кина, Индија, Монголија, Авганистан, Ирак, Иран, Турција, Венецуела, Никарагва и други.
Сепак, ова не е единствената снајперска пушка што ја поседува АРМ и со која „работат“ најспособните македонски војници.
Пушката позната повеќе по својот прекар „црна стрела“ отколку по своето сериско име „М93“ е наменета за гаѓање цели на отворен простор и неоклопни возила на далечина до 1.500 метри.
Покрај уништување жива сила, „црната стрела“ може да се користи и за дејство против оклопни возила, приземјени авиони и хеликоптери, радари и друга електронска опрема, центри за врска и командни места.
http://www.novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=10313847327&id=9&prilog=0&setIzdanie=
