Потресна исповед: Полициски „Тигри“ ми го спасија животот на Матка
Да не беа полициските специјалци денес немаше да бидам тука и да зборувам со вас. Немам зборови со кои можам да им се заблагодарам што ми го спасија животот. Ме извлекоа од длабоката бездна во која паднав и тешко се повредив. Од дупката беше невозможно да ме извадат, с` до оној момент кога пристигнаа „тигрите“, раскажува за „Дневник“ Златко Пејковски (40) од Скопје, планинар и член на планинарското друштво „Екстрем“ од Скопје.
ФОТО: Дневник
Тој изрази благодарност до храбрите полицајци од Единицата за специјални задачи „Тигар“, кои на 12 мај лани го спасија по несреќата на Горна Матка. Речиси една година по несреќата, вчера, на 7 Мај, Денот на полицијата, тој се сретна со специјалците што го спасија. Со нив ни ја раскажа најдраматичната акција за спасување што се случила лани.
Пејковски иако искусен планинар, најверојатно поради мало невнимание, се лизнал од високите карпи кај црквата „Света недела“ и паднал во длабоката бездна. Со скршеници на двете нозе, повреди по главата, набиеници по телото, а подоцна се утврдило дека имал и внатрешно крвавење, почнала неговата борба да преживее.
Неговите тројца другари и еден алпинист, кој бил член на Црвениот крст, веднаш се обиделе да го спасат. По заобиколна патека слегле кај повредениот, но понатаму не можеле ништо да направат. Состојбата на планинарот била тешка, поради што и извлекувањето од непристапниот терен за нив било невозможна мисија. Тие веднаш пријавиле на 192 по што била алармиран алпинистичкиот тим на ЕСЗ „Тигар“.
- Дента бев рекреативно на планинарење на Водно. Тогаш добив повик дека треба да спасуваме планинар кој паднал од карпите на Матка. Kако одговорен за алпинистичкиот тим на ЕСЗ „Тигар“ веднаш повикав уште двајца алпинисти од мојот тим и медицинскиот техничар, како и хеликоптерска единица. Беше недела, односно неработен ден, но сите во најкратко време пристигнавме на местото - вели Горан Срезовски - инструктор по алпинизам во ЕСЗ „Тигар“.
Тимот, кој се состоел од двајца пилоти и четворица алпинисти, меѓу кои и медицински техничар, за само половина час се организирале, ја зeле алпинистичката опрема, а пилотите спасителната опрема. Во меѓувреме го лоцирале местото и хеликоптерот „МИ 17“ тргнал во акција.
Теренот каде што Пејковски паднал бил стрмен, а земјата била ронлива. Од таму пеш и без алпинистичка опрема невозможно е да се искачи дури и искусен планинар.
Додека хеликоптерот летал кон Матка, медицинскиот техничар телефонски контактирал со другарите на повредениот. Ги прашувал за состојбата на повредениот и им давал совети како да постапат.
Дента временските услови биле лоши.
- Откако го лоциравме местото, направивме еден налет, но бидејќи времето беше облачно, а имаше и магла, првиот обид за хеликоптерот да лебди во воздухот беше неуспешен. Втор пат пилотот успеа да лета во место со хеликоптерот по што почнавме да се спуштаме од воздух - раскажува Срезовски.
Тројцата алпинисти, Горан, Велко и медицинскиот техничар Васил, се спуштиле на карпите. Со себе ги имале алпинистичката опрема и опремата за спасување, односно медицинската торбичка и носилката. Алпинистот Владимир останал во хеликоптерот, бидејќи тој морал да управува со „витлото“, односно сајлата по која специјалците се спуштаат од хеликоптерот.
Потоа веднаш се симнале кај повредениот.
- Имаше скршеници на нозете, скршеница на глуждовите, повреди на главата, ситни надворешни крвавења, но, за среќа, немаше повреди на ’рбетниот столб. Најлошто од с` беше тоа што планинарот ја губеше свеста и за најкратко време моравме да го транспортираме во болница - раскажува Васил.
Специјалците го ставиле повредениот во носилката и го подготвиле за извлекување, а во меѓувреме се договориле со екипа на Итна помош да ги чека кај езерото Треска.
Лидерот на алпинистичкиот тим Горан се закачил на сајлата, која висела од хeликоптерот, а потоа држејќи ја носилката успешно се искачил во хеликоптерот. Хеликоптерот веднаш се упатил кон езерото Треска со цел да не се губи време.
-Нема лесна и тешка акција, сите се со висок ризик, бидејќи одиме во најтешки улови каде што другите служби не можат да ја завршат работата - вели Срезовски.
Алпинистичкиот тим апелира до надлежните да им овозможат услови за слетување на хеликоптерите.
-Порано хеликоптер можеше да слета кај ургентниот центар во Kлиничката болница, но сега тој простор е обраснат со дрва и невозможно е слетување. Бараме надлежните да го среди теренот, бидејќи дополнително им предизвикуваме траума на повредените со транспорт од хеликоптер во амбулантно возило. Хелиодром нема ни кај поранешната Воена болница и таму обично слетуваме на фудбалското игралиште во близина - велат специјалците.
По несреќниот случај, Пејковски долго закрепнувал во болница. Потоа тој неколкупати се сретнал со тимот што го спасил. Со специјалците Васил и Горан вчера заминавме да се сретнеме со планинарот на неговото работно место во еден автосалон во Скопје.
- Да не беа момците, којзнае што ќе се случеше со мене. Доживотно ќе им бидам благодарен за вториот живот што ми го дадоа. Првиот контакт ми беше со Горан. Тој ме побара додека јас бев во болница. Се јави и се интересираше како е моето здравје. Искрено тоа не го очекував, но се уверив дека с` уште постојат хумани луѓе - вели Златко.Додека разговараа. специјалците го прашуваа дали се сеќава на тој ден.
- Дента планинаревме на Матка. Kога се искачивме, застанав да уживам во погледот. Но потоа знам дека се освестив во болница, третиот ден по несреќата. Другарите ми кажаа што се случило, дека прво барале помош од планинарската служба, па од Црвениот крст, но тие не можеле да помогнат. На крајот ја повикале полицијата - вели Златко.
Златко ги праша специјалците во каква состојба бил кога го пронашле во бездната и додаде дека с` уште чувствува болка од повредите, но и дека планира да го посети местото на 12 мај, на годишнината од падот.
http://www.kurir.mk/makedonija/vesti/157343-Potresna-ispoved-Policiski-Tigri-mi-go-spasija-zivotot-na-Matka