СОЗДАВАЊЕТО НА МАКЕДОНСКОТО ВОЕНО ВОЗДУХОПЛОВСТВО (12)
Успеси и со позајмени авиони
НОВА МАКЕДОНИЈАОд многу учества на меѓународни, државни, сојузни, и на републички натпревари, Петковски, како посебен го издвојува следниот настап:
- Во траен спомен ќе ми остане настапот на пилотско-акробатскиот митинг што се одржа во 1983 година, во Краљево (Србија). Кога влегував во авионот марка „злин 526“, авиомеханичарот Стеван Вучковиќ ми рече: „Детиште голобрадо излегувај, кој те донесе тука да се ашкаш?!“. Зборовите како да не ги слушнав, бев концентриран на натпреварот, на летот и на акробациите што планирав да ги изведам.
Се вивнав во небото, по изведен круг-два, почнав со акробациите, бев дополнително мотивиран од авиомеханичарот, сето тоа се одвиваше како на филмска лента, без грешка. Очите на високите воени гости и на посетителите беа вперени во небото, со внимание, без да трепнат, без здив ме следеа и се воодушевуваа од глетката што им ја приредував. Кога го приземјив авионот, излегов од кабината, а публиката ме поздрави со громогласни извици „бравооооо“ и аплаузи што траеја доста долго. Без конкуренција го освоив првото место, а генералот Вучичевиќ се крстеше. И авиомеханичарот Вучковиќ ми честиташе, беше изненаден од моите вештини и ми се извини.
Петковски го оддели учеството на Балканијадата одржана 1989 година, во Солун, Грција.
- Како државен репрезентативец на Југославија, во поединечна конкуренција освоив пет први места, а во екипна конкуренција го освоивме првото место. На Балканијадата покрај учеството на врвни пилоти од сите балкански држави настапија и врвни пилот на Италија, Холандија, Франција, Германија и на Англија - ни рече тој.
Во 1998 година, учествува на Европскиот шампионат во авиорели-натпревари во Краков, Полска. Македонската репрезентација го освои 8-то место, меѓу 17 држави.
- Во долго сеќавање ќе ми остане учеството на ова првенство. Полјаците мислеа дека сме Руси и нѐ сметаа за најголеми непријатели, поради нивната историја и актуелната политичка состојба. Мислењето брзо го сменија, кога на организаторите им рековме дека сме Македонци и се натпреваруваме за репрезентацијата на Република Македонија, ни се извинија, се спријателивме, се дружевме, воспоставивме одлични пријателски односи. За пријателство и за разрешувањето на дилемата дека не сме Руси, за натпреварувањето со нивните авионите не ни зедоа ниту злота, нѐ честеа - се сеќава Никола Петковски.
Од 30 август до 12 септември 1999 година, во Римини, Италија, се одржа 11-то Светско првенство, а за македонската репрезентација настапија Никола Петковски, заедно со Борко Давидовски, Бобан Милановски и Дејан Трајановски-Кузо. Македонците го освоија 11-то место, од вкупно 52 репрезентации, пред репрезентациите на САД и Руската Федерација. И на ова првенство настапот им беше неизвесен бидејќи немаа авион со кој ќе се натпреваруваат. Неколку дена пред натпреварот, Никола Петковски од пријателите на аероклуб од Љубљана, Словенија, под наем обезбеди авион и тие без тренинзи остварија забележителен резултат.
Петковски идната година ќе одбележи редок јубилеј, 45 години активен пилот на моторен авион. Според неговата прецизна статистика, која грижливо ја води, за овој период има управувано со над дваесетина типа авиони, реализирано над 3.000 часа летање со авион, 20.000 полетувања и слетувања и над 1.000 часа летачко искуство со едрилица. Како инструктор по летање има обучено многу млади пилоти, кои работат во неколку авиокомпании во светот.
Неколку дена со часови, разговаравме со пилотот Никола Петковски, го запрашавме дали има страв од летање?
- Сите ние пилотите сме суетни, посебно во военото воздухопловство. Нема човек што не се плаши. Тоа е природно и нормално. Едноставно стравот исчезнува со искуството, а гонењето на судбината е судбоносно. Најчесто авионот е беспрекорен, а човечкиот фактор непредвидлив. Некој посебен ритуал, пред да заминам на работа немам. Секое утро, пред да го напуштам домот се крстам, му се молам на господ, да ме чува, здрав и жив да се вратам. Пред да влезам во авион, вршам визуелна проверка на леталото, иако по протокол детален технички преглед вршат авиомеханичари и со потпис потврдуваат дека леталото е техничко исправно и може да лета. Кога ќе го активирам моторот концентрацијата е целосна во извршување на задачата со леталото.
Позитивните искуства од употребата на земјоделската авијација, го поттикнуваат пилотот Никола Петковски, во 1996 година, да ја основа авиокомпанија „Бониер“. Целта му беше и му остана современо третирање на македонските полиња: сеидба, ѓубрење, хемиска заштита и сл.
- За кратко време со авион може да се завршат потребните агротехнички третирања на плодните површини и се добиваат поголеми приноси, нагласува Петковски и дообјаснува: се заштедуваат пари, време, работна рака, енергија, ефикасноста е поголема во споредба со традиционалното третирање. Во сеидбата рамномерно се распределува семето, приносите се повисоки за 10 отсто, а и сушата полесно се поднесува.
Долготрајните есенски дождови негативно влијаат во одложување на сеидбата, а поради зголемената влага на почвата, тракторот со редосејалка не може да влезе во нивата и да ја заврши сеидбата. Но, затоа, улогата ја преземаат авионите и со нив без проблеми ја извршуваме оваа значајна земјоделска задача. Авионите летаат ниско, секое зрно во всејуваат многу подобро од редосејалката - ни објасни тој.
Витрините на Петковски, не само што ги красат пехари, медали, дипломи туку и голем број општествени признанија со што му беа валоризирани спортските успеси. За 1990 година беше избран за најдобар меѓу најдобрите спортисти на Куманово. По поводот денот на ослободувањето на Куманово, 11 ноември, во 1997 година, му беше врачено највисокото општинско признание Единаесетноемвриската награда на општината Куманово.
Никола Петкоски, кога се наоѓа во временски теснец, со авион оди на работа, од Куманово во авиобазата во селото Пеширово, Свети Николе. Го пали авиончето и за неколку минути стигнува на работното место. Инаку, на работа редовно оди со автомобил или со комбе, оддалеченоста од 40 км ја минува за педесетина минути.
- Во сегашни услови во Македонија со приватен авион да се оди на работа е несекојдневно, многумина сметаат дека е атракција, за мене е потреба. Пред неколку децении поседувањето автомобил и одењето на работа беше луксуз, а денес не може да се замисли без автомобил. Одењето на работа со авион набрзо ќе биде нормално - ќе констатира Петковски.
Во осумдесеттите години на минатиот век, како член на аероклубот „25 мај“ од Штип, Никола Петковски постојано престојуваше во градот на реката Отиња и станува негов жител. На штипскиот спортски аеродром беше преку ден, а вечерните часови ги минува на игранки, на кино и на драмски претстави, се забавуваше како секој млад човек.
- На една од забавите се запознав со мојата животна сопатничка, се вљубивме и како што одминуваше времето одлучивме да стапиме во брак. Кога ја побарав за жена ѝ предложив да ја земам бегалка со авион, да направиме мала и несекојдневна атракција. Дојде на спортскиот аеродром во Штип, авионот за оваа околност посебно го украсив, беше подготвен и заедно летнавме за Куманово - ни открива тој.
(Крај)
