Kон крајот на втората светска војна во германија се појавуват некој форма на мулти минофрлачи или наместо да се употребуват ракети се употребуват повеке мф гранати, идејата било да се добије оржује со огнена мок на ПЦРФ но многу поглема прецизност и оставање на помали трагови, бијдеки тогашните пцрф имале прецизност од 30 до 100 метра што барало поставување на поголем број на вакви систем, додека овој систем можел да се во користи помал број. Германските модификаци биле правени на минофрлачки од 82 мм а подоцна и на 120 мм, испалувањето се вршело едно по друго испалување со цел да се избегне оштетување на шасијата на возилото. Имено во 1986 една австриска фирма го создава системот см-4 кој бил сличен на германските само со калибар од 120 мм и 4 цевки кој се полнеле рачно како секој МФ и така поеднично за помалку од 2 секунди можел да испали 4 гранати.
Една интересна модификација на овој систем е покажана во Ирак каде гранатите на см-4 се користат за уништување на крстаречки ракети идејата била со помош на радар да се испалат мф грантите кој потоа ке отворат падобран на висина на крстаречката ракета и ке експлодират при близина на истата крстосувачка ракета .