УБК - Управа за Безбедност и Контраразузнавање

Што очекувавте од професор човек со интегритет него не му треба пензија кога ке му пројде мандатот.

Зоран напиша:

Што очекувавте од професор човек со интегритет него не му треба пензија кога ке му пројде мандатот.

Makedon напиша:

Зоран напиша:

Што очекувавте од професор човек со интегритет него не му треба пензија кога ке му пројде мандатот.

Blagodaram

Зоран напиша:

Што очекувавте од професор човек со интегритет него не му треба пензија кога ке му пројде мандатот.

Ќе се согласам дека е професор по професија, тоа е факт.

Alvar напиша:

Зоран напиша:

Што очекувавте од професор човек со интегритет него не му треба пензија кога ке му пројде мандатот.

Ќе се согласам дека е професор по професија, тоа е факт.

И си има гарантирана работа после мандатот.

Јанко Бачев, разузнувач и политичар - Македонија врие од српски и грчки шпиони Скопје
ИНПРЕС

Јанко Бачев, поранешен активен разузнавач и сега лидер на Народното движење за Македонија, во ексклузивното интервју за неделникот Фокус, открива нови поединости за обавештајно - безбедносната обработка на Република Македонија, преку српски и грчки шпиунски инсталации.

Бачев, кој и самиот беше дел од изборната коалиција на ВМРО ДПМНЕ, на последните парламентарни избори, ги обвинува владеачката партија и премиерот Н икола Груевски дека со романтичарски изјави ја замајуваат јавноста, а всушност не сакаат да ја спроведат лустрацијата.

Бачев Тврди дека половината од партиите што се сега во коалиција со ВМРО ДПМНЕ се креација на тајните служби.

- И покрај романтичарските изјави од ВМРО ДПМНЕ дека се многу ожалостени за неуспешната лустрација ( на народот сепак, одвреме - навреме му треба малку романтика), сепак, во заднина најзадоволни се во владеачката партија од неуспехот на лустрацијата, бидејќи кај нив има сериозна бројка на кодоши што сега се распоредени во високата политика, а дури седум партии во нивната коалиција се дело на тајната полиција, тврди Бачев.

Бившиот разузнавач и полиицсики функционер, отворено се заканува дека ќе ја измести лустрацијата од соодветната Комисија во јавноста и медиумите.

- Јас и мојата партија, во догледно време, ќе бараме начин во Македонија, сепак да има некои резултати од лустрацијата, вели Бачев.

Со слична изјава излезе и лидерот на Обединети за Македонија Љубе Бошкоски, поранешен министер и висок партиски функционер на ВМНО ДПМНЕ, кој исто така имал увид во тајните досиеа.

Бачев тврди дека СПЦ инсталирана црква во Македонија - ПОА и дека Јован Вранишковски е шпион на српската и на грчката тајна служба. Тој е врбуван од Грците во Солун и од нив добива пари за својата подривачка активност против МПЦ и Република Македонија, тврди Бачев.

Бачев наведува сума во илјадници евра што му биле давани на Јован, потоа сметки во три грчки банки и слично. На рака на расколникот Јован, му одат инсталации во власта и полицијата во Македонија. На тој начин Јован, во време кога се водела истражна постапка против него, добива пасош од полицијата во Битола, како и пиштол, без да се направи соодветна безбедносна проценка. Тој додава дека Јован Вранишкоски бил следен и оперативно обработуван од македонската тајна полиција, за што нуди докази.

Јанко Бачев обелоденува дека и лидери на ,, најмалку две национални партии во Македонија,, се соработници на српската тајна служба, а се во коалиција со Груевски.

- Отпадникот Вранишкоски, е на долгодишна врска со српската и грчката разузнувачка служба. Инструкции за дејствување најчесто добива од Регионалниот центар на српската разузнавачка служба во Ниш и од Подцентарот во Врање, тврди Бачев идодава дека Јован развива своја мрежа во Македонија.

Бачев, тврди дека и грчките инсталации на тајните служби се градени со небудност и припомош на високи претставници на власта и полицијата, дека нивниот резидентен шеф стасал до пријателство со највисоки претставници на власта и политички лидери. Не говори директно, но сепак доволно јасно алудира на Манолис, кој дотурка и до прв човек на ОКТА во Македонија, во времето кога премиер беше Љупчо Гергиевски, а министер на надлежен ресор за продажбата сегашниот премиер Никола Груевски. (Крај)

ВОЕНИ СТАРЕШИНИ ВО АРМ ПОВИКУВАНИ НА ИНФОРМАТИВНИ РАЗГОВОРИ ОД РАЗУЗНУВАЧКИ СТРУКТУРИ ВО ГШ НА АРМ

Недела, 18 . 07 . 2010
НАРОДНО ДВИЖЕЊЕ ЗА МАКЕДОНИЈА на денешната прес конференција се осврна на недозволивото повикување на армиски старешини на информативни разговори од страна на Секцијата за безбедност и разузнавање при Г – 2 Управата на Генералштабот на АРМ. Притоа, на прес конференцијата беше кажано:

Почитувани,

Повод за денешната прес конференција се скандалозните сознанија за обавување на информативни разговори со старешини во АРМ од страна на Секцијата за безбедност и разузнавање при Генералштабот на АРМ.

Оваа Секција месеци наназад, настојувајќи да го открие изворот од АРМ, кој наводно ги дал документите на НДМ кои беа презентирани на прес конференцијата на НДМ од 01.03.2010, а на која беше прикажано дека Стратегијата за одбрана на РМ, внимавајте добро, ќе ја спроведуваат и официри, кои по три пати добивале оценка - не задоволува!


Ова е тој список од кој се гледа дека не два пати, туку и три пати едноподруго, клучните официри кои треба да се грижат за безбедноста на РМ се оценувани со оценката – не задоволува!

Според Законот за служба во АРМ, работниот однос на воен старешина му престанува доколку при оценувањето на физичката подготвеност двапати едноподруго биде оценет со - не задоволува.

Меѓутоа, наместо спроведување на законот спрема официрите кои два пати едноподруго се оценети со - не задоволува, Секцијата за безбедност и разузнавање при ГШ на АРМ месеци наназад врши малтретирање, односно, незаконски информативни разговори со армиски старешини за да го открие кртот во своите редови.

Секако, скандалозен е фактот што овие информативни разговори Секцијата ги спроведува без знаење на Секторот за безбедност и разузнавање при Министерството за одбрана (МО), иако оваа Секција е составен дел на Секторот за безбедност и разузнавање при МО.

Работите стануваат појасни ако се знае дека Секцијата за безбедност и разузнавање е во состав на ГШ на АРМ, со кој раководи генералот Мирослав Стојановски како кадар на поранешниот претседател Бранко Црвенковски, а Секторот за безбедност и разузнавање при МО е под ингеренција на министерот за одбрана, Зоран Коњановски.

НДМ остро го осудува овој опасен паралелизам внатре во армиската разузнувачка служба, бидејќи споменатата Секција за безбедност и разузнавање при ГШ на АРМ, иако е составен дел на Секторот за безбедност и разузнавање при МО, сепак на своја рака спроведува информативни разговори со армиски старешини.

Бидејќи Секторот за безбедност и разузнавање при МО е една од битните служби во системот на безбедноста на државата, тогаш се наметнуваат следните прашања за министерот за одбрана:

Дали е запознат дека во АРМ наместо да се спроведува законот спрема официрите кои два пати едноподруго се оценувани со оценка – не задоволува, истите се унапредувани со највисоки чинови, па, иако добиле негативна оценка за својот капацитет, тие треба да ја спроведуваат Стратегијата за одбрана на РМ?

Кој дозволил да се повикуваат армиски старешини на информативни разговори од страна на Секцијата за безбедност и разунавање при ГШ, дури и без знаење на Секторот за безбедност и разузнавање при МО кој е под негова министерска ингеренција?

Дали некој свесно на претседателот и врховен командант, Иванов, како и во случајот со Стратегијата за одбрана на РМ, повторно во петокот во Охрид му подметна документ со намерно вграден “дефект”, затоа што, не е ниту спроведлив, од едноставна причина што човечкиот ресурс, сите тие таму наведени значајни по ранг високи офицери кои треба да го операционализираат овој документ, во случај на загрозеност на Република Македонија, според критериумите на АРМ фактички подолго време се неспособни за извршувањето на своите функции?

Кој работи на тоа дополнително да ја компромитира изградената респектабилна позиција на Македонија кај нашите пријатели во НАТО?

Оваа малтертирање на воени старешини со нивно повикување на информативни разговори, укажува дека граѓаните наивно верувале оти македонските безбедносни служби постојат заради заштита на државата. Па, кој ќе ги следи, прислушува и малтретира, тогаш граѓаните?

Организаторитe на овие армиски дворски шпионски игри ја преминаа црвената линија со грубото кршење на законите и затоа веднаш да престанат информативните разговори со армиските старешини.

НДМ како патриотска партија која се бори за одбрана на македонските национални интереси, поаѓајки од сопствената одговорност сака навремено да го предупреди врховниот командат и претседател да не дозволи ваквите сомнителени документи да преставуваат мина во неговите раце, со закаснето дејство, која би ја активирале во моментот кој самите би го одредиле оние, кои не ја прифаќаат Македонија како дефинитивен факт на независна и суверена држава!

ШПИОНСКИТЕ АКТИВНОСТИ НА ВРАНИШКОВСКИ, ЗАКАНА ЗА СИСТЕМОТ НА ДРЖАВНАТА БЕЗБЕДНОСТ ВО РЕПУБЛИКА МАКЕДОНИЈА


Петок, 23 . 07 . 2010

НАРОДНО ДВИЖЕЊЕ ЗА МАКЕДОНИЈА на денешната прес конференција се осврна на најновите шпионски игри со Вранишковски кои откриваат слабости во системот на државната безбедност во Република Македонија. Притоа на прес конференцијата беше кажано:

Почитувани,
Повод за денешната прес конференција се завчерашните најнови случувања во врска со Јован Вранишковски, а кои директно укажуваат на одредени слабости во системот на државната безбедност како најзначајно подрачје и основата на која почива политичко-безбедносната состојба во Република Македонија.

На почеток да потсетам дека НДМ на своите прес конференции од 01.02.2010 и 15.02.2010 презентираше во јавноста податоци за шпионските активности на Јован Вранишковски во корист на српската и грчката разузнавачка служба, кој, на теренот настојува најповеќе преку легални, односно психолошко-пропагандни дејствија да ја врши својата субверзивна улога. За појаснивање, шпионските активности можат да бидат тајни, прикриени и легални.

Овие две странски разузнавачки структури имаат интерес да преземаат одредени активности спрема Република Македонија.

Меѓутоа, брзопотезното напуштање на државата од страна на Вранишковски во средата, по предвременото дознавање на одлуката на Апелациониот суд во Скопје, иако оваа судска осуда сеуште јавно не е обелоденета, е крајно алармантно, бидејќи, покажува дека КОС сеуште има силен разузнавачки продор во македонските институции.

Во оваа насока, денес ќе презентираме само еден јавен факт кој јасно покажува дека Јован Вранишковски има силна шпионска заштита во Република Македонија од агенти - соработници на КОС распоредени во македонските институции:

Имено, Вранишковски пред време е добро информиран дека Апелациониот суд во Скопје деновиве ќе ја објави судската одлука за негова осуда, иако сеуште официјално не е соопштена одлуката на Апелација, што значи дека Вранишковски е добро информиран од своите разузнавачки ментори. А, може да биде добро информиран само доколку неговите странки разузнавачки ментори имаат силен продор во македонските институции.

Како што се очекуваше, по добивањето на оваа битна информација, Вранишковски непречено од никого во средата брзопотезно ја напушти Република Македонија!

Бидејќи, ваквата состојба сериозно ја нарушува безбедноста на Република Македонија, тогаш се наметнуваат следните прашања за премиерот Груевски како најодговорен за состојбите во државата:

Како е можно Вранишковски уште пред да биде објавена судската одлука за негова осуда, да го знае исходот и содржината на неповоланта судска одлука за него, и притоа брзопотезно да ја напушти државата?

Кој дозволил Вранишковски да поднесе барање и притоа во битолската полиција да добие патна исправа под број 1904171 со која слободно ја напушти државата, иако против него се води кривична постапка, а во таков случај Законот за патни исправи на државјаните на Република Македонија забранува издавање на патна исправа?

Но, кога веќе незаконски му е издадена патна исправа, а во услови на постоење на кривична постапка против Вранишковски години наназад и негови кривични и прекршочни осуди, дали премиерот Груевски знае дека некој има дадено наредба да не му се одземе патната исправа на Вранишковски иако споменатиот закон за патни исправи јасно пропишува дека доколку по издавањето на патната исправа дојде до кривична постапка или осуда, во таков случај патната исправа се одзема.

Дотолку повеќе што, во случајов не се работи за било кој, туку за лице со документирани сознанија за еден расколникот, отпадник и српско-грчки шпион кој работи на разнебитување на македонската нација и црква.

Кој дозволил Вранишковски со одобрение од битолската полиција да поседува пиштол марка „берета 9 мм„ иако се работи за лице предмет на кривично-правен прогон кое во никој случај согласно законските прописи не може да поседува оружје?

Како е можно Вранишковски не само да поседува оружје, туку и слободно да ја минува и границата со оружје при напуштање на државата?

Дознавањето на судска одлука однапред и брзопотезно минување на државанта граница без никаков проблем заради одбегнување на осудата, поседување на пасош и пиштол спротивно на законските прописи, секој упатен во разунавачката практика ке ви потврди дека во случајов се работи за силен продор на КОС во македонските институции кои му обезбедуваат силна заштита на Вранишковски!

Затоа, НДМ ги повикува надлежните државни органи да постапат согласно своите уставни надлежности и да ги откријат силните шпионски гнезда на КОС во домашни институции и притоа во корен да ги пресечат нивните антимакедонски активности штетни не само за МПЦ и за народот, туку и за државата.

НДМ во рамките на своите можности, со повикот од прес конференцијата од 15 февруари дека ќе му ја симне мантијата и црковните обележја, доколку Вранишковски продолжи со своите јавни богослужи со кои ги навредува и повредува националните и верските чувства на сите Македонци низ целиот свет, како и конкретната порака што му беше пренесена на лична средба со него, успеавме да го неутрализираме Вранишовски во оваа насока.

Меѓутоа, сега е потребна силна контраразузнавачка заштита од државните органи.

Народно движење за Македонија ги прави долгоочекуваните потези, сега на ред е државата.

Бачев: Керим е удбаш, кој нема храброст да ме тужи

Керим само зборува, но нема храброст да ме тужи на суд, бидејќи таму ќе се утврди вистината дека е поранешен шпион, вели Јанко Бачев за заканите на Срѓан Керим дека ќе го тужи за изнесени невистини.
09:45 | 13.10.2010 | Автор: Маја Михајловска

Ја поздравувам одлуката на господинот Срѓан Керим да покрене тужба против мене и го охрабрувам конечно да го стори тоа, за да излезе вистината на видело кој е лажго и морално неподобна личност.
Ова е одговорот на Јанко Бачев, поранешен разузнавач и лидер на партијата Народно движење за Македонија, на завчерашната закана на директорот на ВАЦ Срѓан Керим во политичката емисија „Икс-нула“, дека ќе го тужи Бачев затоа што го обвинил дека е поранешен шпион на тајните полициски служби, под псевдонимот „Консултант“.

- Тој во изминатите три години постојано се заканува со некакви тужби, но нема смелост да го направи тоа. Уште веднаш откако излегов со тврдењата дека е поранешен удбаш, рече дека преку свои адвокати ќе покрене тужба против мене. Во негов текст во „Фокус“ во април годинава, тој дури излажа дека сум осуден и дека е донесена правосилна пресуда, но јас веднаш потоа го демантирав, за што до ден денешен немам добиено ниту покана од судот, а камоли да е донесена одлука дека сум осуден - вели Бачев.
Обвинувањата дека Керим е поранешен удбаш, Бачев ги изложи на прес-конференција во 2007 година, укажувајќи дека кандидирањето на Керим за претседател на Генералното собрание на ОН е непромислен потег, бидејќи станува збор за човек кој нема никаков морален, ниту политички кредибилитет. Освен за наводното шпионскоо минато, Бачев на Керим тогаш му забележа и за неговиот политички бекграунд, кој бил крајно контроверзен, бидејќи во 1990 година, кога тогашната прва македонска влада ги повика да се вратат сите наши дипломати од Белград, да и помогнат на младата македонска држава, Керим не се одѕвал. Наместо тоа, Керим преку кругови во „Генекс“, во поранешна СФРЈ фирма на УДБА за преземање разузнавачки задачи во странство, заминал во Париз кај Борис Вукобрат, близок до Милошевиќ, каде што требало да учествува во планот на тајната полиција да ја обноват Југославија, тврди Бачев.

Претседателот на НДМ го обвини Керим и за докторската титула на Економскиот факултет во Белград, дека наводно ја стекнал со плагијат. Имено, Економскиот факултет своевремено, додека Керим работел како асистент на факултетот, утврдил дека тој го препишал докторатот од стручниот труд на професорот Љубиша Адамовиќ. Само како резултат на ургенциите на поранешниот претседател Киро Глигоров, докторатот не му го поништеле, но затоа го избркале од работното место асистент, со зборовите дека веќе очи не сакаат да му видат, тврди Бачев.
Керим во емисијата “Икс-нула” ги отфрли обвинувањата дека бил соработник на тајните служби.

ГЕРМАНСКАТА ШПИОНСКА СЛУЖБА КОНТРОЛИРА НАЈМАЛКУ ДВАЈЦА МИНИСТРИ НА ГРУЕВСКИ, ПЛУС СРЃАН КЕРИМ!


Веќе пишував за решителноста на Германија по секоја цена да ја истера работата со растурањето на СФРЈ, која во 1991 година беше разбиена како државно-правна заедница. Ниту фундаменталните промени со уставните амандмани од 1988 година, меѓу кои и воведувањето на партиски плурализам наместо еднопартискиот систем во кој единствена водечка сила дотогаш беше Сојузот на комунистите на Југославија, не беа доволни да ја спречат дисолуцијата на југословенската држава. Според сведочењата на релеватни меѓународни актери од тоа време, Европејците можеа само да се чудат, но Германија самостојно реши до крај да ја истераат работата со растурањето на Југославија.
Но, СФРЈ е веќе историја. Да го видиме сега односот на германската политика во однос на Македонија. Имено, после бројните погрешни чекори на ЕЗ како да се надмине кризата во Југославија, Германија на 16 декември 1991 година наметна усвојување на Декларација за Југославија со која беа пропишани услови за признавање на оние југословенски републики кои сакаат да бидат независни држави. Притоа, од југословенските републики беше побарано до 23 декември 1991 година да се изјаснат дали сакаат независност, а примената на одлуката да почне од 15 јануари 1992 година. Со оваа декларација беа формулирани прилично магловити критериуми за признавање, како на пример, правна држава, човекови права, демократија, владеење на правото и слично, чија прецизна содржина, не само што не е предвидена во ниту еден меѓународно-правен документ, туку, уверен сум дека истата докрај исцрпно не можат да ја елаборираат дури ни најреспектабилните авторитети од областа на меѓународното право, бидејќи се работи за мошне екстензивни (поими-наслови) и оттаму контроверзни категории!

ЕВРОПСКИ КРЕДИБИЛИТЕТ


Всушност, со пропишаните магловити услови за признавање, ЕЗ на своевиден начин изврши фактичка измена на традиционалното меѓународно право во однос на моментот на настанувањето на државата како субјект на меѓународното право. Имено, според декларативната теорија која денес преовладува во теоријата и практиката, државата станува членка на меѓународната заедница со самото исполнување на потребните белези (територија, власт и население). Оттука произлегува и прашањето за меѓународно-правната заснованост на една организација (ЕЗ) со ограничен (регионален) состав да си припише на себе овластување да пропишува услови за признавање, и на тој начин да го менува општото меѓународно право во однос на признавањето на нови држави. Така пак, бездруго на волјата на тесен круг на држави им се дава поголема специфична тежина во однос на сите останати членки на меѓународната заедница. Со еден збор, ЕЗ во тоа време се постави како своевиден мандатор на меѓународната заедница во југословенската криза.
Во такви околности, во својот извештај од 11 јануари 1992 година, Арбитражната (Бадинтеровата) комисија во делот за Македонија насловен како Мислење број 6, препорача нејзино меѓународно признавање. На три дена пред состанокот на ЕЗ за меѓународно признавање на југословенските републики, постоеше германско согласување и со македонското признавање, односно, нивна определба дека ќе ги следат препораките на Арбитражната комисија. Но, за разлика од документираниот став на Арбитражната комисија, ЕЗ на состанокот од 15 јануари 1992 година донесе одлука да ги признае само Словенија и Хрватска. Македонија не беше призната, иако според мислењето на Комисијата ги исполнуваше предвидените услови.
Од друга страна, Хрватска, иако изостана на Бадинтеровиот список на препорачани за признавање, сепак, на 15 јануари 1992 година ќе биде меѓународно призната од страна на ЕЗ. Признавањето на Хрватска во последен момент беше протуркано под германското покровителство. Значи, во настанот од 15 јануари 1992 година, ЕЗ ги призна Словенија и Хрватска, а Македонија е жртва на Германија. Неколку дена пред тој чин, германското согласување со нашето признавање им беше, народски кажано во џебот и на Македонците, но, настапи ненадејна превртливост на германската политика.
Пред состанокот на ЕЗ во Брисел на 11 мај 1992 година, весникот Нова Македонија објави дека повеќе од сигурно е дека на тој состанок, а тоа е веќе било потврдено од сериозни диломатаски извори, ЕЗ ќе ја донесе очекуваната разврска, при што сите контрирања на признавањето конечно ќе доживеале пораз. Повторно беше пренесена германската определба за признавањето на Македонија, односно, дека Бон ќе се придржува кон европско-американската декларација од март 1992 и кон споменатиот извештај на Арбитражаната комисија, кои ги пропишуваат условите за признавање и дека веќе може да се утврди дека Германија не сака да го одложува признавањето. На овој состанок главната иницијатива за признавање на Македонија дојде од данскиот министер Елеман Јенсен. Пренесувајќи го ставот на својата влада, Јенсен се заложил уште на оваа седница ЕЗ да ја признае Македонија, бидејќи одоложувањето го нарушува европскиот кредибилитет. Иницијативата ја подржа и неговиот холандски колега Ван Ден Брук!

ГЕНШЕР ВО ГРЦИЈА


Меѓутоа, Македонија уште еднаш станува заложник на превртливата германска политика. На сцена стапува германскиот министер Геншер, кој по пат на притисок ќе наметне уште едно одложување на нашето признавање. Дури, ЕЗ по сугестија на Геншер формира работна група што ќе посредува во спорот меѓу Македонија и Грција. Всушност, оваа работна група ќе биде голема замка за Македонија, бидејќи на неформалниот состанок кон крајот на мај 1992 година во Гимареш, Португалија, за првпат во официјална декларација, ЕЗ ја спомнува можноста да ја признае Македонија со име што можат да го прифатат сите заинтересирани страин. Подоцна пак, на состанокот во Лисабон, работната група да подготви поразителен предлог - Македонија да изнајде име што нема да го содржи зборот Македонија.
Интересно е што пред состанокот во Брисел, Геншер престојува во Грција, за да ја прими дипломата на почесен граѓанин на островот Скиотос. Тогаш ќе изјави дека „Германија ќе ги почитува сите витални интереси на Грција и дека ќе ја поддржи само солуцијата која е прифатлива за Грција„ Значи, во тој момент имаме целосно германско приклонување кон грчкото становиште. Геншер ова го прави токму на повлекувањето како последна дипломатска услуга за Грција. Тој состанок во Брисел ќе биде последниот европски собир на кој ќе присуствува Геншер, кој инаку 18 години беше неприкосновен шеф на германската дипломатија. Очекувано, ЕЗ на 26.06.1992 година во Лисабон донесе Декларација во која изрази готовност да ја признае Македонија со име кое нема да го вклучува зборот Македонија.
Со Лисабонската декларација е направен преседан со кој ЕЗ условува признавање на една држава доколку го смени името, со што Грција ги наметна своите максималистички барања. Лисабонската декларација која се заснова на формулацијата на т.н. Геншерова работна група ги постави основите за грчкиот триумф во рамките на ЕЗ за промена на името. Со ултиматумот за промена на името докрај беше соголена и германската политичка филозофија во однос на македонското име.
Така беше некогаш, а како стојат сега работите со германскиот интерес спрема Македонија. Имено, распарчувањето на СФРЈ и тесното поврзување на Хрватите и Словенците со германската индустрија, доведе до еманципација на овие народи кои некогаш беа поврзани со империјата во срцето на Европа. Меѓутоа, силниот продор на германската шпионска служба (БНД) и во Македонија, укажува на силен германски интерес и во македонските работи. И тоа не за било каков германски разузнавачки продор, туку за продор во врвот на актуелната власт. Во моментот, БНД остварува контрола врз најмалку двајца министри и една влијателна личност околу нашата влада. Овие личности се врбувани на класичен начин во работата на шпионските служби, откако претходно им беа доделени парични средства од соодветните германските фондови за нивната наобразба во тамошните образовни институции. Практиката на светските шпионски служби кажува дека во случај на странски елемент (стипендија, вонредно државјанство, престој...) повлекува претходно мислење на домашната разузнавачка служба за безбедносната подобност на овие лица, во случајот, од аспект на германските национални интереси.

ИНСТАЛАЦИЈА ВО ООН!


Значи, пресудно е мислењето на домашната шпионска служба за тоа, кој од странските кандидати го поминал соодветниот разузнавачки филтер, заради што, со тие лица се гради посебен оперативен однос. Поточно, врбувањето на помлади кадри и нивното подоцнежно инсталирање во највисоките државни структури по државите во светот каде Германија има свој интерес, е всушност најпосакуваниот дострел во работата на една шпионска служба. За еден од споменатите македонски функционери, поточно е ако се каже дека неговата шпионска релацијата оди на линија Берлин - Скопје преку Софија. Се повторува епизодата од македонското осамостојување, кога во тогашната влада имавме еден спој на министри со национална патриотска определба, еден дел под влијание на бугарската разузнавачка служба и еден дел под влијание на КОС.



Во оваа насока, еден од најистакнатите примероци на силниот германски продор во Македонија, секако е и лицето Срѓан Керим, кој со германска помош беше инсталиран и во ОН, да се обиде да ја започне реформата на Советот за безбедност (СБ) каде Германија бара постојано место со право на вето. Но, очигледно е дека Германија сеуште ја нема потребната доминација во светски рамки да ја наметне посакуваната реформа во СБ!
Како и да е, Керим ја исполни задачата, бидејќи за време на едногодишниот мандат во ОН формираше некакви помошни тела за реформи во СБ. Затоа не случајно, Керим во една своја книга му посветува восхитувачко поглавје на Х.Д.Геншер, нарекувајќи го несекојдневна личност, виртуоз, врховен уметник, роден дипломат, додавајќи дека Геншер имал разбирање и жестокот се спротиставил на агресивната политика на сила во поранешна Југославија. Не е ли лицемерно ова од Керим, ако се знае дека токму Геншер го сакаше распадот на Југославија на начин што претходно југословенските народи ќе се испотепаат меѓу себе, а за кое нешто своевремено го предупредуваа негови колеги во ЕЗ?
Воопшто не спорам дека Геншер можеби ги поседува блескавите атрибути изречени од Керим, но, останува запишано дека во процесот на меѓународното признавање на Македонија, Геншер беше во служба на грчките интереси. Се разбира дека германската политика е нејзино внатрешно прашање, но, непримерно е тоа што Керим, со оглед на неговите долгогодишни германски релации кои ги задоволуваат неговите амбиции, мора сега и на ваков начин беспоговорно да им служи на истите, а на штета на достоинството на својата земја, која во тоа време претрпе штета од германската надворешна политика!

АГИТАТОРОТ ВО ЗАДНИНА НА НОВА ПАРТИЈА


Впрочем, македонската јавност имаше прилика да ја види лажната слика за човекот (Керим) со многу дипломатски титули, дека нема морален интегритет и кредибилитет, не е дипломат од кариера со преку 30 годишна кариера, со сомнителн политички беграунд и нелојален кон Македонија. Дури, Керим како министер за надворешни работи му ја полнеше главата на тогашниот премиер Љубчо Георгиевски со наводното митско значење за Македонија на Пактот за стабилност на Југоисточна Европа. Но, реалноста во тоа време ќе го демантира Керим и притоа ќе го разочара премиерот Георгиевски. Имено, Никола Груевски како тогашен министер за финансии во владата на Георгиевски, во својата преписка ќе констатира дека Пактот за стабилност не ги дава очекуваните резултати, затоа што проектите што првично беа понудени со неповратни средства, во тој момент се нуделе во кредитни линии, со што само се зголемувала задолженоста на земјата. Од неповратната помош на Пактот останаа само ветувањата, а до сега не доделија ниту цент, трогателно пишуваше тогаш Груевски како министер за финансии.
За да биде појасна улога на Керим во величењето и на Пактот за стабилност, треба да се знае дека неговите ментори кои исто така се Германци, се на челните позиции на овој инструмент на меѓународната заедница. Дури, овие ментори на Керим во моментот остваруваат специфични политички цели во Македонија преку компанијата ВАЦ. Значи, Керим е одлична илустрација како личните интереси и амбиции придонесуваат за користа на поединци, без оглед на спротиставеноста со националниот и државниот интерес. Но, кога просперира државата, тоа е повеќе од корист за поединците во неа, отколку кога тие просперираат секој за себе, додека државата во целина е неуспешна.
Кога сум кај Керим, со оглед на просторот, само уште да споменам дека овој вознемирувачки агитатор во заднина веќе формира нова политичка партија која се најавува деновиве. Значи, повторно нема храброст да се одважи и јавно да го промовира новиот политички субјект, туку повторно заднински ќе се обидува да проба да ги остварува своите неспорни политички интереси кои и не ги крие во јавноста. Како и да е, ако германскиот шпионски продор во поранешната СФРЈ се покажа како несреќен за југословенските народи од аспект на крвавиот распад на Југославија, не значи дека по автоматизам ќе може да се каже истото и за иднината на демократска Македонија. Да се надеваме дека актуелното германското инволивање во македонските работи ќе се покаже како среќно!

Авторот е Претседател на Народно движење за Македонија

П.С. Господинот Леонов во својата последна колумна погрешно интерпретира еден пасус од мојата последна колумна на Котле: „Ватикан и Германија беа согласни по секоја цена да се растури СФРЈ!„ Имено, јас пишувам дека македонското осамостојување беше апсурден и веројатно уникатен случај, односно дека Македонија стана самостојна држава наспроти нејзината волја бидејќи тогашните македонски челници до последен момент се залагаа за зачувување на СФРЈ. Значи, јасно потенцирам дека мислам на штетната политика на тогашниот државен врв (ГЛИГОРОВ, АНДОВ, КЉУСЕВ), а не на македонскиот народ. Верувам дека станува збор за ненамерна грешка од страна на г-динот Леонов.