16.07.2014, 16:02
ЗАГИНАТИТЕ ПИЛОТИ ВЕЖБАЛЕ НОЌЕН ЛЕТ СО СПЕЦИЈАЛНИ ОЧИЛА
Станува збор за посебни визири за ноќно летање, кои се' почесто се користат за вечерни летови, а со чија помош пилотите имаат одлична прегледност на теренот
Четворицата пилоти кои минатата недела загинаа кај индустриската зона во Струмица, вежбале ноќно летање со помош на специјални очила набавени од израелската компанија „Елбит“. Станува збор за посебни визири за ноќно летање, кои се почесто се користат за вечерни летови, а со чија помош пилотите имаат одлична прегледност на теренот. Пилотите велат дека со помош на овие очила за ноќно летање, пилотирањето е олеснето. Сепак, додаваат тие, мора да се има предвид дека опсегот кој се опфаќа со гледањето преку овие очила е помал, поради што е можно да дојде до создавање сенки или до незабележување на одредени препреки што можат да се појават пред хеликоптерот за време на летот.
Најголем проблем е појавата на светлосно загадување. Станува збор за проблем кој се појавува во текот на ноќнотo летање во близина на осветлени места, особено над градовите или над многу осветлени објекти. Очилата се одлични кога пилотот лета во темнина, но светлината при летање со очила може многу да му пречи, велат пилотите кои имале искуство со летање со полицискиот хеликоптер „ми-17“ и кои користеле опрема за ноќно летање.
Со очилата се добива инфрацрвена ноќна визија на пределот и објектите кои се надлетуваат. Очилата кои сега се користат се погломазни, вградени во шлем. Токму затоа „Елбит системи“ неодамна го претставија својот најнов скајленс- дисплеј, во облик на очила, кој е дизајниран за да им овозможи на пилотите појасна и зголемена слика на просторот над кој летаат. Оваа најнова технологија ќе им овозможи полесно летање без да се потпираат на инструментите од Контролата на летање на аеродромите. Станува збор за неверојатно лесни и тенки очила, кои можат да се користат и за дневни и за ноќни летови, но и за лоши временски услови.
Системот на „Елбит“ се состои од специјално стакло, кое ќе може да се вгради во пилотските очила и е опремено со висока резолуција на екранот со цел обезбедување лесен пристап до податоците, симболите и видеоснимките.
Овој систем ќе може да се догради на постојните авиони и хеликоптери.
Софистицираните очила за ноќно летање, кои ги користеле и пилотите на МВР, се само дел од опремата која била вградена во неколкуте хеликоптери „ми-17“ што полицијата ги набави во 2009 година.
Од МВР тврдат дека хеликоптерот немал никакви технички проблеми, ниту пак пилотите пријавиле некаков проблем во текот на ноќниот тренажен лет во источниот дел на земјава. Станува збор за летови со цел одржување на кондицијата на пилотите, кои се обврзани во текот на годината да остварат од 120 до 180 часа во воздух.
Последниот тренинг беше кобен за пилотите Драги Мицев, Маријан Трајковиќ, Тоде Орешков и Иљо Лопатички. Истрагата за падот на хеликоптерот е во тек и таа се очекува да ги даде одговорите за тоа што довело до кобната несреќа кај Струмица. Нo, она што се наметна деновиве е прашањето околу високиот антенски столб во кој удрил хеликоптерот, по што паднал и експлодирал. Претпоставките се дека хеликоптерот ги закачил сајлите на гломазната челична конструкција, по што изгубил контрола, почнал да се врти во круг, му отпаднала опашката, што довело и до несреќата. Очевидци на настанот излегоа со различни тврдења – според некои антенскиот столб пуштал црвена светлина, според други бил неосветлен – што всушност довело до несреќата.
Четворицата пилоти на МВР овој терен го поминувале стотици пати, буквално ја знаеле секоја педа од воздушниот простор и претпоставките се дека немало шанси да не знаат дека на тој потег кај индустриската зона има антенски столб висок 120 метри.
Дали е можно да не го забележале столбот и дали тој бил видлив со ноќните очила со кои летале пилотите без вклучени светла на хеликоптерот? Искусниот пилот и поранешен началник на безбедност на летање во воено воздухопловство, Небојша Антиќ за „Утрински весник“ објаснува дека доколку столбот бил осветлен, не постоела можност да не го забележале пилотите.
„Да бил осветлен антенскиот столб, ќе го забележеле. Но, во случај да не бил осветлен, тој веројатно им се видел како сенка, забележувале дека има нешто, но не можеле да оценат што е тоа што се наоѓа пред нив“, вели искусниот пилот.
Пилотите, можеби, и го забележале столбот, но сајлите едноставно не можеле да ги видат во ноќта. „Тоа го кажувам од мое лично искуство. Пилотите, најверојатно, летале со брзина помала од 200 километри на час, бидејќи биле во фаза на слетување, но сајлите кои се прицврстени за земјата е невозможно да се забележат“, објаснува Антиќ. (Д.Т.)
http://www.utrinski.mk/?ItemID=BA009C40E43EE941A24EE7061A79ECBB
