Македонските народни херои

Страшо Пинџур (Ваташа, 3 март 1915 - Скопје, 4 јануари 1943) бил македонски комунист, учесник во НОБ, народен херој.
[You must be registered and logged in to see this image.]
Роден е во село Ваташа, Кавадаречко. По смртта на татко му во почетокот на Првата светска војна, во борбите кај Криволак, мајка му се премажила во Неготино, а грижата за него ја презела баба му. Основно училиште завршува во Ваташа, а нижа гимназија во Кавадарци. Потоа заминал во Белград, на студии по право. Во Белград се вклучил во револуционерното движење. Бил член на КПЈ од 1934 година.

Уште во почетокот на фашистичката окупација се вклучил во НОД. На 19 декември 1942 година бил уапсен од бугарската полиција во Велес. По повеќедневно ѕверско мачење[се бара извор] во Обласната полициска управа во Скопје, Пинџур е убиен на 4 јануари 1943 година.

Цветан Димов (Скопје, 5 март 1909 - Скопје, 9 јули 1942) бил македонски комунист, учесник во НОБ, народен херој.
[You must be registered and logged in to see this image.]
Пред Втората светска војна е истакнат работнички организатор во Скопје. Кон крајот на мај 1942 година влегува во составот на Привремениот покраински комитет на КПЈ за Македонија. Но, набрзо е уапсен и, по тешки измачувања, убиен е од бугарските фашисти во Обласната полициска управа во Скопје.
За народен херој е прогласен на 29 јули 1945 година.

Чеде Филиповски - Даме (Гостивар, 16 ноември 1923 Никифорово, Гостиварско - 29 јуни 1945 во Радовиш), народен херој на Македонија.
[You must be registered and logged in to see this image.]
Во Народноослободителната војна на Македонија учествуваше од 1941 година. Загина кај Радовиш во сообраќајна несреќа, како командант на Четириесет и осмата македонска девизија, на 29.06.1945 година.

Ги поставив на некој начин најпознатите иако сите се еднакво вредни за Македонската историја..сега малце вие

[You must be registered and logged in to see this link.]

Родословното дрво на родот Кастриот
Ѓорѓи Кастриот - BTOP Александар Македонски роден 6 мај, 1405 г., а починал 17 јануари, 1468 г. и е погребан во Кроја
Ѓорѓи Кастриот бил кнез а подоцна и владетел на МАКЕДОНИЈА и ЕПИР со престолнина во Кроја, денешна Албанија инаку ЗАПАДНА или ПЛАНИНСКА МАКЕДОНИЈА. Тој бил син на Иван и Воислава, инаку сестра на МАРКО КРАЛЕ, ќерка на Волкашин прилепскиот - владетел кој пак бил брат на Углеша - Серскиот владетел и двајцата трагични актери во Mаричката Битка.
Великан во своето време инаку по потекло од мијачката племенска група бил почитуван од целиот европски свет и од папата, со венецијанците си играл како сакал, а со неаполскиот крал ( Rе ) Алфонсо бил личен пријател, многу пати праќал војници македонци во Hеапол ( Napoli ) да го бранат кралот Алфонсо од непријатели.
Ѓорѓи Кастриот како малад, неговиот татко Иван го пратил да учи во Венеција каде се здобил и со воено образование.
Репош, син на Иван ( + 1449 ), бил дипломат и игумен на манастирот "Св. Ѓорѓи", на Света Гора, каде што е погребан. - Бране, син на Репош ( + 1496 ), бил дипломат и командант во одбраната на градот Кроја од Османлиите,.. ако бил убиен како живеел? и имал син?... значи албанците некој со години ги лажел, А ТОЈ ВООЕДНО СТАНАЛ ЈАНИЧАР, МИЛЕНИК НА СУЛТАНОТ МУРАТ Е пак ЛАГА.
Во времето кога експанзионистичка политика на Oсманлиите длабоко ја потресувала Eвропа, кнежевството, подоцна независна држава - МАКЕДОНИЈА И ЕПИР, билa единствен бедем за одбрана на христијанскиот свет од исламските Oсманлии. Eдинствен средновековен воин од Македонскиот Полуостров - Балканот - Бал - кан, крв и мед на турски, кој за време на својот живот не бил поразен од Oсманлиите кои повеќе пати праќале воени експедиции со по 100.000 - 300.000 војска и секогаш биле масакрирани од страна на јунаците на ЃОРЃИЈА кои биле 1 - 20 пати помалку бpojни од војската на Oсманлиите.
Bо една прилика Oсманлискиот султан Мурат 2 - ри, кога неговата војска била катастрофално поразена кај Дебарското Поле го нарекол ЃОРЃИЈА - ИСКЕНДЕР, што значи - АЛЕКСАНДАР, бидеќи знаел дека Македонија е земја на Александар Македонски, а Ѓорѓија син на Македонија, потомок на Александар Македонски и неговите славни јунаци.
За време на владеењето на Ѓорѓија христијанството доживеало експанзија, се градени манастири, патишта, градови, Белград (деншен Берат), Конјух (Елбасан), Трнава (Тирана) Светиград и др.
Тој секаде зборувал на својот мијачки ( македонски ) јазик и дури европските владетели кога праќале свои емисари, тие морале да го познаваат македонскиот говор.
И Ѓорѓија кога отварал свои амбасади таму исклучиво се зборувало на македонски јазик. Дури се нафатил во слободното време да пишува. И ден денес во музејот во Милано (Milano - Italia) се наоѓаат ракописи од него.
Бил голем војсководец и стратег. Се базирал исклучиво на стратегиите на Филип и Александар Македонски. Бил и голем дипломат.
На крајот умира од некоја треска која го совладала по 7 дена (исто како и Александар Македонски).
После неговата смрт, неговото семејство и сите благородници жално е за Македонија и народот, наместо да застанат цврсто на своите нозе, да го органнизираат народот македонски и да се борат за Македонија, по тајни канали се селат во Венеција, каде и ден денес има живи потомци. Пoсле неговата смрт се распаѓа државатa МАКЕДОНИЈА И ЕПИР.
- Прво и основно е тоа дека сите научни работници без исклучок, кои пишувале за Ѓорѓија, а досега се напишани нешто повеќе од 220 студии, аргументирано тврдат и докажуваат дека тој имал само македонско (мијачко) потекло!
- Второ, досега Мијаците за Ѓорѓија, за неговата храброст, херојство и јунаштво, испеале над 3.200 строфи од кои 17 епски песни и балади. Во дел од тие песни се слави семејството Кастриот, неговата сопруга Bоислава Андроника, повеќе позната како Бановица, за која е испеана посебна балада за државничката мудрост и способност на македонскиот владетел Ѓорѓија.
Гего - Мирдитите - Арнаутите (aлбанците) за „ својот јунак “ не испеале ниту една песна. Каков парадокс!? За ова не е потребен никаков друг дополнителен коментар.
- Трето, Георгија не бил ниту муслиман, ниту католик, туку верен православен христијанин. Се родил и умрел во мијачко православно христијанско семејство за што посведочуват повелбите на татко му Иван за манастирот Хилендар.
Во 1431 година во Хилендарскиот манастир, е погребан неговиот постар брат Репош, за што во нартексот на Соборната Хилендарска црква стои натпис на староцрковен јазик во кој е назначено името и годината на смртта. Овој податок доволно уверливо говори за врските на семејството Кастриот со овој древен македонски духовен центар.
“ Мартин Бартлети,во најстарата биографија од 15. век, го нарекува Ѓорѓи Кастриот - ВЛАДЕТЕЛ МАКEДОНСКИ
Georgi Rex Macedonum - ГЕOРГИ ВЛАДЕТЕЛ МАКEДОНСКИ
Несомнено, семејството Кастриот се Македонци, од македонското племе Мијаци, од родот на Кастратите. Зборот “кастрат“ е со македонска етимологија, исто како и зборот “Кроја“ (да кастри и да крои). ЗНАЧИ, ФАКТ Е ДЕКА СИТЕ АВТОРИ НАПИШАЛЕ ДЕКА ЃОРЃИ КАСТРИОТ Е МАКЕДОНЕЦ!!! И САМИОТ ЃОРЃИ ЗА СЕБЕ РЕКОЛ ДЕКА Е МАКЕДОНЕЦ!!!
Еве повторно од Мартин Бартлети: “Скандербегус''
''vias patentes inter manipulos antesignario Dibranis suis et Macedonicis explevit (ea levis armatura erat). ... виас патентес интер манипулос антесигнарио Дибранис суис ет Мацедоницис еxплевит (еа левис арматура ерат). “
Овој дијаграм е изработен според "Родословното дрво" на родот Кастриот, чиј автор е учителот Коста Жунгулоски изработено во 1898 година во манастирот "Св. Јован Владимир", кај градот Коњух (Елбасан) во денешна Албанија.
Вестите за генеалогијата на овој македонски старински род авторот ги црпел од синовите на Никола Кастриот - помладиот, од Јован и од Димко ( Димитар ) Кастриот.
Податоци за поважните личности од лозата на Кастриотите:
- Константин ( 1186 - 1247 ) властелин - архонт. Владеел со територијата во Сред на Матија, од градот Дрча ( Драч ) на север, до под Јанина, на југ.
- Јован ( 1261 - 1327 ), познат како Канински, бил властелин. Имотите на својот дедо Константин ги проширил на север до над р. Дрим, опфаќајќи ги градовите Кроја, Дајин, Кукуш ( Кукс ), Светиград и Дебар.
- Јован, син на Бранко, внук на Јован, во периодот меѓу 1348 и 1357 г. бил епископ во Драч.
- Методиј, син на Бране ( + 1411 ), бил епископ на Кројската епархија.
- Александар, син на Павле ( + 1418) бил војвода и пратеник во Светата столица во Рим.
- Репош, син на Иван ( + 1449 ), бил дипломат и игумен на манастирот "Св. Ѓорѓи", на Света Гора, каде што е погребан.
- Бране, син на Репош ( + 1496 ), бил дипломат и командант во одбраната на градот Кроја од Османлиите.
- Славјани, син на Константин ( + 1503 ) дипломат и командант во одбраната на градот Дебар од Османлиите.
- Гојко, син на Ангелина, амбасадор на Епирското кралство во Венеција.
- Ѓорѓија, син на Иван, во 1444 г. прогласен за владетел на Македонија и Епир и за Втор Александар Македонски.Срендовековен македонски јазик! ,... А кои и каде се селата Требиште и Радостуша
Од повелбата на Иван Кастриот до Хилендарскиот манастир од 1426 година:
"По неизреченом милосрдију владика моего ас грешен и недостоен, не смеју нарешти се раб Христа Боега моего, Иван Кастриот и со синови моими Станишом и Репошем и Константином и Гергием... приложисмо Светом манастиру великом Пречистои владичице Лаври Хилендарские и приложих село Радостуше и с црквом Св. Пречистом Богородицом, таже в том селе Радостуше и с селом Требиштем..."
Родословното дрво на родот Кастриот
Ѓорѓи Кастриот - BTOP Александар Македонски роден 6 мај, 1405 г., а починал 17 јануари, 1468 г. и е погребан во Кроја
Ѓорѓи Кастриот бил кнез а подоцна и владетел на МАКЕДОНИЈА и ЕПИР со престолнина во Кроја, денешна Албанија инаку ЗАПАДНА или ПЛАНИНСКА МАКЕДОНИЈА. Тој бил син на Иван и Воислава, инаку сестра на МАРКО КРАЛЕ, ќерка на Волкашин прилепскиот - владетел кој пак бил брат на Углеша - Серскиот владетел и двајцата трагични актери во Mаричката Битка.
Великан во своето време инаку по потекло од мијачката племенска група бил почитуван од целиот европски свет и од папата, со венецијанците си играл како сакал, а со неаполскиот крал ( Rе ) Алфонсо бил личен пријател, многу пати праќал војници македонци во Hеапол ( Napoli ) да го бранат кралот Алфонсо од непријатели.
Ѓорѓи Кастриот како малад, неговиот татко Иван го пратил да учи во Венеција каде се здобил и со воено образование.
Репош, син на Иван ( + 1449 ), бил дипломат и игумен на манастирот "Св. Ѓорѓи", на Света Гора, каде што е погребан. - Бране, син на Репош ( + 1496 ), бил дипломат и командант во одбраната на градот Кроја од Османлиите,.. ако бил убиен како живеел? и имал син?... значи албанците некој со години ги лажел, А ТОЈ ВООЕДНО СТАНАЛ ЈАНИЧАР, МИЛЕНИК НА СУЛТАНОТ МУРАТ Е пак ЛАГА.
Во времето кога експанзионистичка политика на Oсманлиите длабоко ја потресувала Eвропа, кнежевството, подоцна независна држава - МАКЕДОНИЈА И ЕПИР, билa единствен бедем за одбрана на христијанскиот свет од исламските Oсманлии. Eдинствен средновековен воин од Македонскиот Полуостров - Балканот - Бал - кан, крв и мед на турски, кој за време на својот живот не бил поразен од Oсманлиите кои повеќе пати праќале воени експедиции со по 100.000 - 300.000 војска и секогаш биле масакрирани од страна на јунаците на ЃОРЃИЈА кои биле 1 - 20 пати помалку бpojни од војската на Oсманлиите.
Bо една прилика Oсманлискиот султан Мурат 2 - ри, кога неговата војска била катастрофално поразена кај Дебарското Поле го нарекол ЃОРЃИЈА - ИСКЕНДЕР, што значи - АЛЕКСАНДАР, бидеќи знаел дека Македонија е земја на Александар Македонски, а Ѓорѓија син на Македонија, потомок на Александар Македонски и неговите славни јунаци.
За време на владеењето на Ѓорѓија христијанството доживеало експанзија, се градени манастири, патишта, градови, Белград (деншен Берат), Конјух (Елбасан), Трнава (Тирана) Светиград и др.
Тој секаде зборувал на својот мијачки ( македонски ) јазик и дури европските владетели кога праќале свои емисари, тие морале да го познаваат македонскиот говор.
И Ѓорѓија кога отварал свои амбасади таму исклучиво се зборувало на македонски јазик. Дури се нафатил во слободното време да пишува. И ден денес во музејот во Милано (Milano - Italia) се наоѓаат ракописи од него.
Бил голем војсководец и стратег. Се базирал исклучиво на стратегиите на Филип и Александар Македонски. Бил и голем дипломат.
На крајот умира од некоја треска која го совладала по 7 дена (исто како и Александар Македонски).
После неговата смрт, неговото семејство и сите благородници жално е за Македонија и народот, наместо да застанат цврсто на своите нозе, да го органнизираат народот македонски и да се борат за Македонија, по тајни канали се селат во Венеција, каде и ден денес има живи потомци. Пoсле неговата смрт се распаѓа државатa МАКЕДОНИЈА И ЕПИР.
- Прво и основно е тоа дека сите научни работници без исклучок, кои пишувале за Ѓорѓија, а досега се напишани нешто повеќе од 220 студии, аргументирано тврдат и докажуваат дека тој имал само македонско (мијачко) потекло!
- Второ, досега Мијаците за Ѓорѓија, за неговата храброст, херојство и јунаштво, испеале над 3.200 строфи од кои 17 епски песни и балади. Во дел од тие песни се слави семејството Кастриот, неговата сопруга Bоислава Андроника, повеќе позната како Бановица, за која е испеана посебна балада за државничката мудрост и способност на македонскиот владетел Ѓорѓија.
Гего - Мирдитите - Арнаутите (aлбанците) за „ својот јунак “ не испеале ниту една песна. Каков парадокс!? За ова не е потребен никаков друг дополнителен коментар.
- Трето, Георгија не бил ниту муслиман, ниту католик, туку верен православен христијанин. Се родил и умрел во мијачко православно христијанско семејство за што посведочуват повелбите на татко му Иван за манастирот Хилендар.
Во 1431 година во Хилендарскиот манастир, е погребан неговиот постар брат Репош, за што во нартексот на Соборната Хилендарска црква стои натпис на староцрковен јазик во кој е назначено името и годината на смртта. Овој податок доволно уверливо говори за врските на семејството Кастриот со овој древен македонски духовен центар.
“ Мартин Бартлети,во најстарата биографија од 15. век, го нарекува Ѓорѓи Кастриот - ВЛАДЕТЕЛ МАКEДОНСКИ
Georgi Rex Macedonum - ГЕOРГИ ВЛАДЕТЕЛ МАКEДОНСКИ
Несомнено, семејството Кастриот се Македонци, од македонското племе Мијаци, од родот на Кастратите. Зборот “кастрат“ е со македонска етимологија, исто како и зборот “Кроја“ (да кастри и да крои). ЗНАЧИ, ФАКТ Е ДЕКА СИТЕ АВТОРИ НАПИШАЛЕ ДЕКА ЃОРЃИ КАСТРИОТ Е МАКЕДОНЕЦ!!! И САМИОТ ЃОРЃИ ЗА СЕБЕ РЕКОЛ ДЕКА Е МАКЕДОНЕЦ!!!
Еве повторно од Мартин Бартлети: “Скандербегус''
''vias patentes inter manipulos antesignario Dibranis suis et Macedonicis explevit (ea levis armatura erat). ... виас патентес интер манипулос антесигнарио Дибранис суис ет Мацедоницис еxплевит (еа левис арматура ерат). “
Овој дијаграм е изработен според "Родословното дрво" на родот Кастриот, чиј автор е учителот Коста Жунгулоски изработено во 1898 година во манастирот "Св. Јован Владимир", кај градот Коњух (Елбасан) во денешна Албанија.
Вестите за генеалогијата на овој македонски старински род авторот ги црпел од синовите на Никола Кастриот - помладиот, од Јован и од Димко ( Димитар ) Кастриот.
Податоци за поважните личности од лозата на Кастриотите:
- Константин ( 1186 - 1247 ) властелин - архонт. Владеел со територијата во Сред на Матија, од градот Дрча ( Драч ) на север, до под Јанина, на југ.
- Јован ( 1261 - 1327 ), познат како Канински, бил властелин. Имотите на својот дедо Константин ги проширил на север до над р. Дрим, опфаќајќи ги градовите Кроја, Дајин, Кукуш ( Кукс ), Светиград и Дебар.
- Јован, син на Бранко, внук на Јован, во периодот меѓу 1348 и 1357 г. бил епископ во Драч.
- Методиј, син на Бране ( + 1411 ), бил епископ на Кројската епархија.
- Александар, син на Павле ( + 1418) бил војвода и пратеник во Светата столица во Рим.
- Репош, син на Иван ( + 1449 ), бил дипломат и игумен на манастирот "Св. Ѓорѓи", на Света Гора, каде што е погребан.
- Бране, син на Репош ( + 1496 ), бил дипломат и командант во одбраната на градот Кроја од Османлиите.
- Славјани, син на Константин ( + 1503 ) дипломат и командант во одбраната на градот Дебар од Османлиите.
- Гојко, син на Ангелина, амбасадор на Епирското кралство во Венеција.
- Ѓорѓија, син на Иван, во 1444 г. прогласен за владетел на Македонија и Епир и за Втор Александар Македонски.Срендовековен македонски јазик! ,... А кои и каде се селата Требиште и Радостуша
Од повелбата на Иван Кастриот до Хилендарскиот манастир од 1426 година:
"По неизреченом милосрдију владика моего ас грешен и недостоен, не смеју нарешти се раб Христа Боега моего, Иван Кастриот и со синови моими Станишом и Репошем и Константином и Гергием... приложисмо Светом манастиру великом Пречистои владичице Лаври Хилендарские и приложих село Радостуше и с црквом Св. Пречистом Богородицом, таже в том селе Радостуше и с селом Требиштем..."

110 години од раѓањето на генерал Михаило Апостолски
[You must be registered and logged in to see this link.]

Кога сме кај историскиот дел налетав на еден документ кој е заверен во Киев украина а е сведоштво за македонските полкови кои учествувале во руско турската воја, како православен поробен народ биле повикано лично од руската царица Македонскиот Српскиот Бугарскиот Влашкиот народ во 1750 да состават полкови со сопствено знаме и униформа и да се борат на страната на русите.
ова е документ од 1750 год во архивата на КИев кој сведочи за македонската нација во тоа време како посебен ентитет од бугарската или србската.

[You must be registered and logged in to see this image.]

додека вториот документ е грамота од руската царица која ги повикува Македонците Бугарите Србите на борба

[You must be registered and logged in to see this image.]

и накратко еден документ од 1600 лично испратен од австрискиот цар Леополд до Карпош и неговите востаници во кој тој му пиши на карпош дека кај него дошле двајца македонци од солун и кожани и му ја изнеле тешката положба на македонците под турско.

[You must be registered and logged in to see this image.]

Синодални акти на Охридската Архиепископија во која македонците се спомнуваат повекје пати од 1200год

[You must be registered and logged in to see this image.]

и за крај од илинденскиот период за сан петерзбург од Чуповски текстот на Борис Сарафов во оргинален документ за Македонците како посебен народ од Србите и Бугарите

[You must be registered and logged in to see this image.]


каде соседите видоа дека не измислил Тито

ПОЗДРАВ

Манифест на Привремената Влада на Македонија
23 март 1881 во Ќустендил
Македонци,
Нашата мила татковина Македонија некогаш беше една од најславните земји. Македонците ги поставија основите на уметноста на војувањето, со нивните победоносни фаланги и просветлувањето на Аристотел, го цивилизираа човештвото и Азија. А сега нашата татковина, толку славна во минатото, сега е на прагот на уништувањето, благодарение на нашите грешки и негрижа. Туѓи и сомнителни народи сакаат да ја освојат нашата татковина и да го уништат нашиот народ, кој, блескајќи со таква светлина, никогаш нема да биде уништен. Нашата мајка Македонија стана како вдовица, осамотена и напуштена од нејзините синови. Не го вее знамето што го вееше победоносната македонска војска. Денеска е само географски поим. Како некој да се обидува да ја прикрие нејзината победоносна природа со прекривката на заборавот. Гробот и’ го ископаа натрапници кои сноват низ нашата земја и ја троват со смртоносни отрови. Тие натрапници се гробарите на нашата велика и славна татковина, тие се договараат како да ја распарчат и да ја препуштат на победничките војски на Австро-Унгарија. Ако еден јарем се замени со друг, обновувањето на Македонија ќе стане невозможно и нашиот народ ќе биде збришан. Овој момент е клучен за Македонија; ова е прашање на живот или смрт.
Вистински Македонци, верни чеда на вашата татковина!
Ќе дозволите ли вашата татковина да биде уништена? Погледнете како се гуши во ропство, како крвави од раните што околните народи и’ ги нанесоа! Погледнете ги тешките синџири во кои Султанот ја окова! Во таква беспомошна состојба, сета во солзи, нашата мила Македонија, нашата драга татковина ве вика: вие, мои верни чеда, вие наследници на Аристотел и Александар Велики, вие во чии вени тече Македонска крв, не ме оставајте да умрам, помогнете ми! Голем срам ќе биде за вас, вистински Македонци, ако останете неми сведоци на мојот погреб. Не, не, еве ги моите грозни раскрвавени рани, еве ги моите тешки пранги: скршете ги, расковете ги, зацелете ги моите рани, направете се’ што е во ваша моќ за да се напишат зборовите „Сложна и обединета Македонија“ на знамето што ќе го кренам. Откога ќе успеете победоносно, избркајте ги убијците од оваа земја кои го веат знамето на раздорот и сеат погубни идеи, делејќи ве, мои чеда, на безбројни народи, па така обединето под знамето на Македонија, како единствен народ, дигнете го високо тоа славно знаме и подгответе се еднодушно да напишете на него:
Да живее македонскиот народ, да живее Македонија!
Тоа е гласот на нашата земја, тоа е нашата слобода - нашето народно наследство. Ако ги прогласите овие зборови, ќе бидете поздравени од слободно мислечките народи и сите благородни срца ќе побрзаат да ви се придружат и да се борат, да ви помогнат да ја добиете светата слобода, која толку векови веќе ви е одземена.
Македонци, запомнете го вашето потекло и не се одрекувајте од него!
Ќустендил 11-23 март 1881,
Верно на оригиналот Доспат 18-30 април 1881.
Претседател Васил Чомо
Секретар Никола Трајков
Спомнавте за потекло, па овој документ решив да го ставам.
П.С. Студирам историја[You must be registered and logged in to see this image.]